Oya Baydak Direnişinin 133. Gününde
“Oya Ablamız İşini Geri Dönene Kadar İmza Toplamaya,
Bu Haksızlığı Herkese Anlatmaya Devam Edeceğiz…”
Bugün 17 Kasım 2015 Salı,
Bugün Oya abla işten atılalı tam 133 gün oldu.
Bugün DİSK-GENEL İŞ in yaşattığı haksızlığa Oya ablanın direnişle cevap verişinin 133.günü.
Bu ülkede sadece patronların değil, onların sendikalarında işçisini işten atışının 133.günü.
DİSK başkanı Kani Beko’dan bugün bir kez daha görüşme talep edildi ve birkez daha sekreterine olumsuz yanıt vermiş. Ve bizim görüşme talebimizin sonrasında hızla yamağı Arzu Çerkezoğlu ile birlikte kaçar gibi sendikadan kaçar gibi gittiler. Arkalarından bu neyin korkusu, bu neyin telaşı dedik. İşçi sınıfına karşı işledikleri suçlar o kadar çok ki, bir görüşme talebi bile onları korkutmaya yetiyor. İşçisini linç ettirip, linççilerle fotoğraf çektiren sendika yöneticilerinden daha ne beklenir ki.
Bugün TAYAD’dan iki değerli misafirimiz vardı, çay ikram edip açlığımıza ortak oldular. Çalışmalarımız konusunda bilgi verdik.
Destek açlık grevcimiz DİH’li arkadaşımız ve misafirlerimizle birlikte çadırımızın önünde fotoğraf çekildik.
Öğleden sonra saat 16.30 da Şişli Cevahir AVM önüne gidildi. Öğrenciler, işçiler, memurlar eve yetişebilmenin telaşıyla hızla biniyorlar otobüslere. Masamız bir kez daha dikkatlerini çekiyor ve elimizdeki dövizleri dikkatle okuyorlar. Sonra insanlarımız, bir iki, bir iki gelmeye başlıyorlar. Hepsinin ayrı bir merakı ve sorusu var. İlk başta sendika için imza topladığımızı sananda var, sendikanın beni işten attığına inanmayan da var.
17.30 a kadar açık kalan masamızda toplamda 40 kadar imza toplandı. Ve her hafta karşılaştığımız bir ortaokul öğrencisi merakla soruyor Oya ablaya “seni hala işe almadılar mı abla?”
