Viyana Direniş Günlüğü – 1 Kasım (73. Gün)

Tarih: Kasım 01, 2015Kategori: HABERLER, MANŞET

Bugün Pazar, ailelerimiz yine bir arada. Kültür merkezinden çıkan ailelerimiz ziyaretimize geliyor. Gelenler ihtiyaç duyabileceğimiz şeyleri de yanında getiriyor.

Tutsağımızın ailesi de yanımızda, şeker ve çay getiriyorlar sağ olsunlar. Direnmenin gerektiği ve başka neler yapabileceğimiz üzerine konuşuyoruz.

Slovakya ve Çek Cumhuriyeti’nden gelen 2 grup imza atıyorlar, SSCB’nin yıkılmasından sonra yaşamlarında nelerin değiştiğini anlatıyorlar. Turla geldikleri diğer arkadaşlarını da çağırıp imza attırıyorlar.

Suriye’den iltica etmek üzere gelen bir grupla tanışıyor, Kürtçe anlaşmaya çalışıyoruz. Dün televizyonlarda Slovenya sınırında binlerce insanın donma tehlikesi altında olduğunu gösteriyordu. Kendilerinin de benzer koşullarda kaldıklarını anlatıyorlar. Çocuklar karton kutular içinde biraz ısınmaya ve uyumaya çalışıyor, başlarında sınır polisi ha bire talimat yağdırıyor bilmedikleri bir dilde. Kim bunların sorumlusu belli, belli elbette… Kalır mı yanlarına, kalmayacağı malum…

YOKSULLARIN ÖLÜMÜ

Ölüm, avutan da -ne çare ki- yaşatan da;

Hayatın sonu; yine de tek ümit, tek güven;

Bizi bir iksir gibi kavrayan, sarhoş eden;

Karda kışta, boralar, tipiler arasında.

Akşamlara kadar didinmek gücünü veren;

Parıldayan tek ışık, kapkaranlık dünyada;

Dört kitabın yazdığı o koskocaman handa

Mümkün artık doyup, dinlenip uyuyabilmen.

Sihirli parmaklarla, üstüne titreyerek,

Uykuların en güzelini getiren melek;

Yoksulun, çıplağın yatağını yapan eller.