Kör bir karanlıktı
Ferini yitirmiş zaman
Uyuyan dağ sancısındaydı
Cevahiri parçalanmış insanlık ve
Haramiler sarmış çeperi
Kuzey ışıklarının gölgesinden
Ak düşlerin ufkuna
Ama insanlık savaşıyor
Parçalanmış elleri
Yekpare olmuş gözüyle
Yaşatmak için evrenin ruhu umudu
Kopsun diye karanlığın kanlı sicimi
Yağsın diye emeğin nur ışığı
Yürek atıyor atom atom
Şıvgın yağıyor damarlarında
Harmanlanmış sonsuz ümidi
Pusatı umman inançla
Dindiriyor korkunç acısını
Gelecek zaferin kızıl ufkunda
Bitmeyen ama bitecek olan
Adalet savaşının bir meydanı bu
Karşımızda duruyor
Hırsıyla ruhunu öldüren cellatlar
Paranın şanın şöhretin köleleri
Bizse ölümsüz aşkın
Sevdasında yananlarız
Sunmuşuz ömrümüzü
Hesabın kitabın kahrolduğu
Kardeşliğin dünyasına
Kan deryasının damlalarıyız biz
Bizim hırçın sularımızda
Kopacak o kaçınılmaz fırtına
Ve şimdi o öfkenin
Dalgasıdır adalet savaşçıları
Vuruyor hücre hücre
Düşüyor güverecek tohum tohum
Akıyor zamanın ötesine
Bu can
Bu yürek
Varacak elbet
Büyük insanlığın kutsanmış zaferi
Yunanistan Özgür Tutsakları
