ZONGULDAK MADEN İŞÇİLERİ YALNIZ DEĞİLDİR!
Zonguldak Balçınlar’da 245 maden işçisi şirketlerine kayyum atanması üzerine ücretlerini alamadıkları için eylem yaptı. 18 Mayıs günü yerin metrelerce kat altında direnen maden işçilerinden 85’i ocaktan dışarı çıkmama ve açlık grevine başladı. Geçen 9 günde 60 işçi sağlık sorunları nedeniyle eylemi bırakırken, 25 işçi eyleme devam etmektedir.
İşçilerin açlık grevi eylemi 10. Gününde! Eylemi sürdüren 25 işçi, çıkışa 20 metre uzaklıktaki ocak ağzını göçerterek girişin bir kısmını kapattı. Havalandırma ve acil durumlar için oluşturdukları delikten dışarıyla irtibat sağlıyorlar ve haklarını alabilmek için ölümüne direniyorlar. İşçiler alacaklarını, kıdem tazminatlarını ve devletten istedikleri iş garantisini alana kadar eylemi süreceklerini belirtiyorlar.
AKP işçi düşmanıdır. İktidarı boyunca binlerce işçinin katledilmesinden sorumludur. “Bu işin fıtratında var”, “kader” diyerek işçi katliamlarını sürdürmüştür. Soma’da, Ermenek’te katledilen işçilerden sonra şimdi de Zonguldak Kilimli ’de emeklerinin karşılığını almak için direnen işçiler katledilmek istenmektedir. Soma ve Kınık’ta ki direniş çadırı zaferle sonuçlanmıştır. Direnerek kazanan İMBAT MADEN İŞÇİLERİDİR.
Halk düşmanları, halkın parasıyla zevk ve sefa içinde yaşarken, maden işçileri canlarını ortaya koyarak emeklerinin karşılığını alabilmek için ölmek pahasına direnmektedir. DİRENENLER MUTLAKA KAZANIR! Biz TAYAD’LI AİLELER, Zonguldak’ta açlık grevi yapıp, direnen maden işçilerinin yanındayız.
MADEN İŞÇİSİ YALNIZ DEĞİLDİR!
HALKIZ HAKLIYIZ KAZANACAĞIZ!
TAYAD’LI AİLELER
AÇLIK GREVİ BAŞLATAN MADEN İŞÇİLERİ EYLEMLERİNİN 11. GÜNÜNDE AÇLIK GREVİNİ SONLANDIRDILAR.
Balçınlar Madencilik’e ait maden ocağı Zonguldak’tan 45 dakika uzaklıkta ve bütün bölge böyle küçük maden ocaklarıyla dolu, birileri bölgeyi devletten kiralıyor, o kiralayan başka birine kiralıyor, o biri de bir başkasına… Bölgede denetim yok, dört aylık maaşlarını alamayan işçilerin açlık grevi yaptığı ocağın ruhsatı yenilenmemiş. Bu madende olduğu gibi madenlerde her yaştan işçiler saat ve süre sınırlaması olmaksızın sömürülmektedir. Maden ocağı altı aydır kaçak çalışıyordu ve işçiler de kaçak çalıştırılmışlardı. Ocakta hiçbir kural geçerli olmadığı gibi ne ölçüm, ne de iş güvenliği vardı. 120 işçinin on gün önce başlattığı ve sağlık nedenleriyle 16 işçinin devam ettiği açlık grevi bu madende sürüyordu. Kömür maden işçileri alın terleri ödenmediği için yerin altından haklarını alıncaya kadar çıkmama kararı almışlardı.
Açlık grevi başlatan maden işçileri eylemlerinin 11. Gününde gün ışığına çıktılar. Açlık grevini sonlandırdılar. Eylem bitirilmiş, işçiler tek tek çıkıyor. Çıkan işçiler çocuklarıyla, kadınlarıyla, anneleriyle doya doya kucaklaşmadan, hemen bir polis otobüsüne bindiriliyorlar.
Neden polis otosuna bindiriliyorlar? Yetkili hiçbir kimse konuşmadığı gibi işçiler de konuşmuyor. Otobüs onları polis evine götürecekmiş, aileleriyle yemek yiyeceklermiş. Yeraltında açlık grevi yapıyorsun ve seni hastaneye değil, polis evine, yemeğe götürüyorlar. Belli ki orada Emniyet Müdürü’nün misafiri olacaklar ve orada eylemin bittiği, işçilerin haklarını aldığı, herkesin mutlu, mesut olduğu söylenecek.
Maden ocağından ayrılmayan, endişe ve korku içinde bekleyen ailelerin akıllarında hep şu soru var. Bu eylem neden bitti? Şimdi ne olacak? Maaşlar ödenecek mi? İş devam edecek mi?
Eylemin başından beri sıkı bir dayanışma gösteren aileler, “Bizi kandırdılar” diye yakınıyorlar. Kimsenin işlerin iyiye doğru değişeceğine dair hiçbir umudu yok. “Şimdi” diyorlar, dışarıdakiler sadaka gibi verilen 1750 lirayı almasalardı, bu eylem bitmezdi. Bu parayı verecekler ve işi sürüncemede tutacaklar. Ve bizim çocuklar işsiz kalacak. Zaten bu bölgede madenden başka yapılacak iş yok!”
İşçilerin, açlık grevini bırakmak için hangi koşulları kabul ettikleri üzerine yaptıkları açıklamada. Dışarıdaki işçiler içerde açlık grevi yapan işçi arkadaşları için son derece endişeliydiler. Direnişin ölümle sonuçlanacağını düşünüyorlardı. Bu durumda içerde eylem yapan arkadaşlarına öncelik tanıdılar. İçerdekilerin tüm alacaklarının ödenmesi koşuluyla eylemden vazgeçmeleri sağlandı.
Neden işçiler polis evine gidiyor? Bu sorunun yanıtı bölgenin eski madencilerinden geliyor, “Biz deneyimli madencilerin ocağa yaklaşmasına izin vermediler. Bizlerden, bunlar terörist diye söz ettiler. Sağlık nedeniyle grevi bitirmek zorunda kalan işçileri gece yarıları evlerinden alıp bize karşı doldurdular. Böylece ocak yalnızlaştı. Zonguldak maden işçileri eski direnişle-rini unutmuş, hemen herkes borçlarını ödemek ve ne olursa olsun işini sürdürebilmek istiyor.”
Biz TAYADLI’ AİLELER diyoruz ki devlet kendi kurallarını uygulayarak bu eylemi bitirdi.
TAYAD’LI AİLELER